Sundarakandam by vadirajaru

ಎಷ್ಟು ಸಾಹಸವಂತ ನೀನೇ ಬಲವಂತ | ಇಷ್ಟದಾಯಕ ಭಳಿ ಭಳಿರೇ ಹನುಮಂತ ||
ಅಟ್ಟುತ ಖಳರನು ಮೆಟ್ಟಿ ಸೀಳುತಲಿ | ಕುಟ್ಟಿ ಚಂಡಾಡಿದ ಧಿಟ್ಟ ನೀನಹುದೋ ||ಪ||

ರಾಮರಪ್ಪಣೆಯಿಂದ ಶರಧಿಯ ದಾಟಿ | ಆ ಮಹಾ ಅಸುರೆಯ ಸೀಳಿ ಬಿಸಾಟಿ |
ಸ್ವಾಮಿ ಕಾರ್ಯವನುಕೋಲದಿ ಯೋಚಿಸಿ | ಪ್ರೇಮದಿ ನಡೆದನು ಅರೆಲೆ ಸಾಟಿ || ೧ ||

ದೂರದಿಂದಸುರನ ಪುರವನ್ನೆ ನೋಡಿ | ಮನದಿ ಶ್ರೀ ರಾಮರ ಸ್ಮರಣೆಯಾ ಮಾಡಿ |
ಹಾರುತ ಹರುಷದಿ ವರಸಿಲಂಕಿಣಿಯನು | ವಾರಿಜ ಮುಖಿಯಳ ಕಂಡು ಮಾತಾಡಿ || ೨ ||

ರಾಮರ ಕ್ಷೇಮವ ರಮಣಿಗೆ ಪೇಳಿ | ತಾಮಸ ಮಾಡದೆ ಮುದ್ರಿಕೆಯ ನೀಡಿ |
ಭೂಮಿಜೆ ಜಾನಕಿ ಕುರುಡು ನೀಡಲಾಗ | ಆ ಮಹಾವನದೊಳು ಫಲಗಳ ಬೇಡಿ|| ೩ ||

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ್ಣು ಸವಿದು | ಹಣ್ಣಿನ ನೆವದಲಿ ಅಸುರರ ಬಡಿದು |
ಟಣ್ಣನೆ ಟಣ್ಣನೆ ಹಾರಿ ನೆಗೆದಾಡುತ | ಬಣ್ಣಿಸಿ ಅಸುರರ ಬಲವನ್ನು ಮುರಿದು || ೪ ||

ಶ್ರುಂಗಾರ ವನದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಕ್ಷಸರ | ಅಂಗವನಳಿಸಿದ್ಯೋ ಅತಿಶಯ ಶೂರಾ |
ನುಂಗಿ ಅಸ್ತ್ರವನು ಅಕ್ಷಯ ಕುವರನ | ಭಂಗಿಸಿ ಬಿಸುಟಿದ್ಯೋ ಬಂದ ರಕ್ಕಸರಾ|| ೫ ||

ದೂರ ಪೆಳುವರೆಲ್ಲ ರಾವಣನೊಡನೆ | ಚೀರುತ ಕರೆಸಿದ ಇನ್ದ್ರಜಿತುವನ್ನೆ |
ಚೋರ ಕಪಿಯನು ಹಿಡಿದುತಾ ಎನ್ನುತ | ಶೂರರ ಕಳಿಸಿದ ನಿಜಸುತರೊಡನೆ || ೬ ||

ಪಿಡಿದನು ಇಂದ್ರಜಿತು ಕಡುಕೊಪದಿಂದ | ಹೆಡೆಮುರಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರದಿಂದ |
ಗುಡುಗುಡು ಗುಟ್ಟುತ ಕಿಡಿಕಿಡಿಯಾಗುತ | ನಡೆದನು ಲಂಕೆಯ ಒಡೆಯನಿದ್ದಲ್ಲಿಗೆ || ೭ ||

ಕಂಡ ರಾವಣನು ಉದ್ದಂಡ ಕಪಿಯನ್ನೆ | ಮಂಡೆಯ ತೂಗುತ ಮಾತನಾಡಿಸಿದ |
ಭಂಡು ಮಾಡದೆ ಬಿಡೆ ನೋಡು ಕಪಿಯನೆ | ಕಂಡು ದುರದುರನೆ ನಡೆದನಾಗ || ೮ ||

ಛಲವ್ಯಾಕೋ ನಿನಗಿಷ್ಟು ಎಲವೋಕೊಡಗನೆ | ನೆಲೆಯಾವದ್ಹೇಳೋ ನಿನ್ನೂಡೆಯನ ಹೆಸರನ್ನೆ |
ಬಲವಂತ ರಾಮರ ಬಂಟ ಬಂದಿಹೆನೋ | ಹಲವು ಮಾತ್ಯಾಕೋ ಹನುಮನೆ ನಾನು || ೯ ||

ಬಡ ರಾವಣನೆ ನಿನ್ನ ಬಡಿದು ಹಾಕುವೆನು | ಎನ್ನೋಡೆಯನಪ್ಪನಣೆಯಿಲ್ಲೆಂದು ತಾಳಿದೆನು |
ಪುಡಿಮಾಡುವೆ ಫುಲ್ಲ ರಕ್ಕಸನೆ | ತೊಡೆವೆನು ನಿನ್ನಪಣೆಯ ಅಕ್ಷರವ || ೧೦ ||

ನಿನ್ನಂತ ದೂತರು ರಾಮರ ಬಳಿಗೆ | ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಮುಂದಿಗಳುಂಟು ಹೇಳೋ ನೀತ್ವರಿಯಾ |
ನನ್ನಂತ ದೂತರು ನಿನ್ನಂತ ಪ್ರೇತರು | ಇನ್ನೂರು ಕೋಟಿ ಕೇಳರಿಯಾ || ೧೧ ||

ಕಡುಕೋಪದಿಂದಲಿ ಖೂಳ ರಾವಣನು | ಸುಡಿಸುಡಿ ಬಾಲವ ಸುತ್ತಿವಸನವನು |
ಒಡೆಯನ ಮಾತಿಗೆ ತಡೆಬಡೆಯಿಲ್ಲದೆ | ಒಡನೆ ಮುತ್ತಿದ್ದರು ಗಡಿಮನೆಯವರು || ೧೨ ||

ತಂದಿರುವಸನವ ತoಡ ತಂಡದಲಿ | ಒಂದೊಂದು ಮೂಟೆ ಎಂಭತ್ತು ಕೋಟಿಯಲಿ |
ಛಂದದಿ ಹರಳಿನ ತೈಲದೊಳದ್ದಿಸಿ | ನಿಂದ ಹನುಮನು ಬಾಲವ ಬೆಳೆಸುತ || ೧೩ ||

ಶಾಲುಶಕಲಾತಿಯು ಸಾಲದೆಯಿರಲು | ಬಾಲೆರ ವಸ್ತ್ರವ ಸೆಳೆದು ತಾರೆನಲು |
ಬಾಲವ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬೆಂಕೆಯನಿಡುತಲಿ | ಕಾಲ ಮೃತ್ಯುವ ಕಿಣಕಿದರಲ್ಲಿ || ೧೪ ||

ಕುಣಿಕುಣಿದಾಡುತ ಕೂಗಿ ಬೊಬ್ಬಿಡುತ | ಇಣುಕಿ ನೋಡುತ ಅಸುರರನಣಕಿಸುತ |
ಝಣಝಣ ಝಣರೆನೆ ಬಾಲ ಗಂಟೆಯು | ಮನದಿ ಶ್ರೀರಾಮರ ಪಾದವ ನೆನೆಯುತ || ೧೫ ||

ಮಂಗಳ ಶ್ರೀರಮಚಂದ್ರ ಮೂರುತಿಗೆ | ಮಂಗಳಂ ಸೀತಾದೇವಿ ಚರಣoಗಳಿಗೆ |
ಮಂಗಳವೆನುತ ಲಂಕೆಯ ಸುಟ್ಟು | ಲಂಘಿಸಿ ಅಸುರನ ಗಡ್ದಕೆ ಹಿಡಿದ || ೧೬ ||

ಹತ್ತಿತು ಅಸುರನ ಗಡ್ಡಮೀಸೆಗಳು | ಸುತ್ತಿತು ಹೊಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಕೊಟಿಯೋಳು |
ಚಿತ್ತದಿರಾಮರು ಕೋಪಿಸುವರು | ಎಂದು ಚಿತ್ತದಿ ನಡೆದನು ಅಸುರನಿದ್ದೆಡೆಗೆ|| ೧೭ ||

ಸೀತೆಯ ಕ್ಷೇಮವ ಶ್ರೀರಾಮರಿಗೆ ಹೇಳಿ | ಪ್ರೀತಿಯಿಂಕೊಟ್ಟ ಕುರುಹ ಕರದಲ್ಲಿ |
ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಿ ಚದುರಂಗ ಬಲಸಹ | ಮುತ್ತಿತು ಲಂಕೆಯ ಕೋಟೆಯ ಕಂಡು || ೧೮ ||

ವೆಗ್ಗಳವಾಯಿತು ರಾಮರ ದಂಡು | ಮುತ್ತಿತು ಲಂಕೆಯ ಕೋಟೆಯ ಕಂಡು |
ಹೆಗ್ಗದ ಕಾಯ್ವರ ನುಗ್ಗು ಮಾಡುತಿರೆ | ಝಗ್ಗನೆ ಪೇಳ್ವರು ರಾವಣಗಂದು || ೧೯ ||

ರಾವಣ ಮೊದಲಾದ ರಾಕ್ಷಸರ ಕೊಂದು | ಭಾವಶುದ್ಧದಲಿ ವಿಭೀಷಣಬಾಳೆಂದು |
ದೇವಿ ಸೀತೆಯ ನೋದಗೊಂಡಯೋಧ್ಯದಿ | ದೇವ ಶ್ರೀರಾಮರು ರಾಜ್ಯವಾಳಿದರು || ೨೦ ||

ಶಂಖದೈತ್ಯನ ಕೊಂದೆ ಶರಣು ಶರಣಯ್ಯ | ಶಂಖಾಗಿರಿಯಲಿ ನಿಂದ ಹನುಮಂತರಾಯ |
ಪಂಕಜಾಕ್ಷ ಹಯವದನ ಕಟಾಕ್ಷದಿ | ಬಿಂಕದಿ ಪಡೆದೆಯೋ ಅಜಪದವಿಯನು || ೨೧ ||

---